एक प्रवास

सभोवताली अस्सिम गर्दी असुनही एकट्यानेच चाललेला ट्रेनचा प्रवास, नशिबानेच मिळालेली खिडकितली जागा, संध्याकाळची उलटून गेलेली कातारवेळ , निरभ्र आकाशात आपल्याबरोबर धावणारी शुभ्र चंद्रकोर, अंगाला झोंबणारा थंडगार वारा, बोगद्यातुन जाताना अंगावर उडालेले तुषार, सोबतीला मागील भेटितील आठवणी व कानात गुनगुनणारा सौमित्र. कधीच संपुनये असा वाटणारा प्रवास शेवटी आपले स्टेशन येते व भुतकाळात हरवलेल्या आपल्या मनाला वर्तमानकाळात आणून सोडतो. मागे राहतात त्या फक्त्त आठवणी ज्या पुरून उरणार असतात पुढील प्रवासापर्यंत.

सागर मेहता