कोथळेच्या भैरोबाला दंडवत
घालुन खाली उतरलो तेव्हा तिन्हीसांज होत आलेली. गाडीजवळ पोहोचलो आणि एक लांडोर
मोठ्याने आवाज करत आम्हाला दचकावून जंगलात शिरली. गाडी काढली आणि मुक्कामासाठी
घाटगरकडे निघालो. गावागावात साजरा होणारा बैलपोळा रंगात आलेला. सजवलेले बैल मोठ्या
दिमाखाने मिरवणुकीत मिरवत होते. आजुबाजुस असलेले घाटमाथे ढगांत हरवत चाललेले.
राजूर गाठल्यावर दोन-दोन कप चहा मारला आणि तरतरीत झालो. रात्रीच्या जेवणानंतर गोड
हवे म्हणून राजुरचे सुप्रसिद्ध पेढे बांधून घेतले. अंधाराचे साम्राज्य पसरलेले आणि
आमची 'जंगल सफारी' सुरु झाली.
सह्याद्रिचे हे बेलागकडे नेहमीच मला खुणावतात, गगनाला भिडुनही धरणीशी नाते तोडू नये हेच शिकवतात सागर
मोहनगड - श्री. जननी देवी मंदिर ६ सेप्टेंबर २०१५
शनिवारी दुपारी निघुन रविवारी संध्याकाळपर्यंत
परत असा ट्रेक करायचा बेत ठरला. दोन-चार जणांना 'येणार का?' विचारल्यावर त्यांनी नन्नाचा पाढा गायला. मग
अजुन कोणाला विचारण्यापेक्षा 'एकला चलो रे' हेच बरे असे ठरवले. पण जायचे कुठे हा मोठ्ठा
प्रश्न होता. प्रसादने 2-3
घाटवाटा किंवा मोहनगड सुचवले. पण शनिवारी दुपारपर्यंतचा वेळ कामे उरकण्यात
गेला आणि कुठे जायचे याची काहीच माहिती मिळवली नव्हती. मग शनिवारी निघायचे रद्द
करुन मस्त झोप काढली. सरतेशेवटी रात्री 'गुगल अर्थ' वर घाटवाटा पालथ्या घालण्यात रात्रीचे २ वाजले.
एक-दोन चांगले प्लॅन ठरवले पण #लोभी ट्रेकनंतर पायाला आलेले ब्लिस्टर्स नुकतेच कुठे बरे झालेले, त्यामुळे परत ओले बुट घालुन ८-१० तासांची
तंगडतोड नको म्हणून घाटवाटा रद्द झाल्या आणि मोहनगडवर एकमताने शिक्कामोर्तब झाला.
Subscribe to:
Posts (Atom)